نگاه کلی به تاریخچه مصرف آب معدنی در جهان

مبحث دسترسی به آب آشامیدنی بهداشتی و گوارا جزء مقولات مهم  برای مردم و دولتها در سراسر دنیا است ، از زمان باستان و حدود ۳۰۰۰ سال قبل جمعیت کره زمین به اندازه ای بود که آلودگی های تولید شده توسط بشر به مقدار ناچیز وارد طبیعت میگشت و در اکوسیستم با سرعت طبیعی مجددا تسویه و پاکسازی میشد. منابع آب شیرین سطح زمین و رودخانه ها و چشمه ها عاری از ناخالصی و آلودگی بودند، با پایان آن دوران و با رشد تساعدی جمعیت تا زمان صدر اسلام نیز به جز معدود مناطقی که طبیعتی خشک و یا جزیره ای داشتند اکثر جمعیت کره زمین به آب سالم دسترسی نسبتا مناسبی داشتند، بطوریکه حتی شهرنشینی های کشف شده در ایران باستان نیز از وجود سیستم های پیشرفته انتقال زیر زمینی آب بهره مند بودند که خود نشاندهنده اهمیت مقوله آب سالم و تلاش بشر برای انتقال آن بود، باشروع شهر نشینی در اروپا و آسیا و افزایش تصاعدی جمعیت کره زمین در ۱۰۰۰ سال اخیر سرعت تولید آلودگی توسط بشر از سرعت ترمیم و پاکسازی و بازیافت طبیعی کره زمین به آرامی درحال  پیشی گرفتن بود و تمرکز انسانها در شهرها و روستاها موجب دستبرد آنها به منابع آب یک منطقه کوچک جغرافیایی موجب برداشت بیش از حد توان طبیعی زمین گردید و همچنین شیوع انواع بیماری ها و انتقال سریع آلودگی ها در جوامع اولیه انسانی اهمیت دسترسی به آب سالم را دوچندان نمود.

آب آشامیدنی های معدنی مگادریزل که در حال حاضر بصورت 6 محصول اصلی که در بازار موجود می باشد با عناوین زیر تولید می گردد تمامی محصولات با نوع راحتی حمل آنها تولید شده و قابلیت های متفاوتی برای حمل آنها وجود دارد برای مثال ما آب معدنی لیوانی را تبدیل به آب معدنی کوچک 200 سی سی تا حمل آن در کیف به راحتی صورت گرفته یا آب معدنی جیبی نیز به همان صورت می باشد.

آب معدنی 200CC، آب معدنی 300CC، آب معدنی کتابی جیبی، آب معدنی نیم لیتری، آب معدنی یک و نیم لیتری، آب معدنی گالنی

با شروع انقلاب صعنتی در اروپا و بهره مندی بشر از سوخت های فسیلی جهت تولید انرژی و ایجاد رفاه و ثروت و کسب کارهای صنعتی بزرگ میزان رشد جمعیت و به نسبت آن ورود آلودگی های مختلف به طبیعت نیز بطور بی سابقه ای افزایش پیدا کرد.

در کشور ایران نیز اوضاع دسترسی به آب پس از انقلاب صنعتی بهتر از سایر کشورهای دیگر نبود و به جز در معدود اقلیم های مرطوب و بکر شمال ایران و رشته کوههای زاگرس ، شهرهایی مانند تهران امروزی ، جنوب ایران ، و مناطق مرکزی و بخصوص شهرهای بزرگ از وضعیت خوبی برخوردار نبودند، بطوری که عدم نظارت روی منابع تامین کننده آب شرب مردم موجب انتقال بیماری هایی مانند وبا و کشته شدن متعدد مردمان در دوره های مختلفی در تاریخ ایران گردید.  وجود آبخوری ها و قنات ها نیز کم کم به خودی خود به نوعی تهدید علیه سلامت جامعه تبدیل شدند بطوری که هم اکنون در اکثر شهرهای بزرگ ایران و کشورهای پیشرفته دنیا بطورکامل منسوخ گردیده اند.

در اواخر دهه ۶۰ اولین کارخانه بسته بندی آب معدنی طبیعی ایران با نام تجاری آمولو در جاده هراز شروع به فعالیت و بسته بندی آب از منشا به داخل بطری های شیشه ای نمود، با پیشرفت صنعت بسته بندی در اروپا نیز اولین سری ماشین های بسته بندی آب در بطری های پلاستیکی پت توسط شرکت آبهای معدنی دماوند در اوایل دهه ۷۰ خریداری شدند و عملا تولید با تیراژ بالا آب معدنی توسط شرکت دماوند آغاز گشت.

اکنون پس از گذشت قریب به ۲۵ سال تعداد شرکت های تصفیه و بسته بندی کننده آب در ایران به بیش از ۲۰۰ عدد رسیده و روز به روز حجم بازار مصرف این محصول با آگاهی مردم از مضرات مصرف آب ناسالم ، رشد میکند که گزارشات متعدد وجود آلودگی در آب لوله کشی شهری و عدم تعادل املاح آن ، خود از دلایل این امر است.

صنعت آب آشامیدنی در سایر کشورهای جهان از جمله آمریکا نیز شرایط مشابهی دارد و باتفاوت اینکه در اکثر کشورهای توسعه یافته استفاده مردم از آب بسته بندی شده از ایران بالاتر است، اکثریت مردم کشور ایران همچنان از آب لوله کشی شهری همزمان برای شرب، نظافت و آبیاری و… استفاده میکنند که البته مشکلات این پدیده هم برای مردم و هم برای دولت کاملا قابل لمس بوده و خوشبختانه افزایش رشد سالیانه مصرف آبهای آشامیدنی تصفیه شده و بسته بندی شده حاکی از حرکت جامعه درمسیر صحیح است.